Türkiye ve Irak arasındaki Kerkük-Yumurtalık Petrol Boru Hattı Anlaşması'nın geleceği merak konusu. Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın bu konudaki olası kararları yakından takip edilirken, anlaşmanın geçmişi ve Turgut Özal dönemindeki revizyonlar da dikkat çekiyor. Anlaşmanın sona ermesiyle birlikte yeni gelişmelerin yaşanması bekleniyor.

Kerkük-Yumurtalık Hattı'nda Kritik Dönemeç

1973 yılında Türkiye ile Irak arasında imzalanan Kerkük-Yumurtalık Petrol Boru Hattı Anlaşması, enerji alanında önemli bir iş birliğini temsil ediyor. 1976 yılında işletmeye alınan hat, Türkiye'nin petrol arz güvenliğine katkı sağlarken, Irak'ın da petrol ihracatında önemli bir rol oynuyor. Anlaşmanın 27 Temmuz 2026'da sona erecek olması, tarafları yeni müzakerelere hazırlıyor.

Turgut Özal'ın başbakanlığı döneminde revize edilen anlaşma, dönemin ekonomik ve politik koşullarına uygun hale getirilmişti. 2010 yılında ise Fransız hukukuna tabi bir uzatma protokolü imzalanmıştı. Bu protokol, anlaşmanın süresini uzatmayı ve taraflar arasındaki iş birliğini güçlendirmeyi amaçlıyordu.

Tazminat Kararı ve Anlaşmazlıklar

Irak Kürt Bölgesel Yönetimi'nin (IKBY) petrol ihracatı sonrasında ortaya çıkan anlaşmazlıklar, Türkiye'nin 2023 yılında 1.4 milyar dolar tazminata mahkum edilmesiyle sonuçlanmıştı. Bu durum, Türkiye ve Irak arasındaki ilişkilerde gerginliğe neden olurken, Kerkük-Yumurtalık hattının geleceğiyle ilgili belirsizlikleri de artırmıştı.

Türkiye'nin bu tazminat kararını temyize götürmesi ve yeni müzakerelerle anlaşmazlıkların çözülmesi bekleniyor. Kerkük-Yumurtalık hattının bölgedeki enerji dengeleri ve ekonomik çıkarlar açısından önemi göz önüne alındığında, tarafların yapıcı bir diyalogla ortak bir zeminde buluşması büyük önem taşıyor.

Türkiye ve Irak arasındaki Kerkük-Yumurtalık Petrol Boru Hattı Anlaşması'nın geleceği, enerji piyasaları ve bölgesel ilişkiler açısından kritik bir dönemece girmiş durumda. Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın olası kararları, anlaşmanın geleceğini şekillendirecek ve bölgedeki enerji dengelerini etkileyecek. Tarafların yapıcı bir yaklaşımla müzakereleri sürdürmesi ve ortak çıkarlar doğrultusunda bir çözüm bulması, bölgenin istikrarı ve refahı için büyük önem taşıyor.